Geen natte droom

Geen natte droom




'Sky full of stars' van Coldplay raast door mijn oortjes. Ik hoor mijn hartslag
versnellen en voel elke beat in mijn lijf. Dit nummer sleurt me er nu doorheen. Het is zondag 15 oktober en ik loop voor de ik-weet-niet-hoeveelste keer de halve marathon. Deze keer in Antwerpen, Linkeroevert. Bij elke start ben ik nog even zenuwachtig en geloof ik niet dat ik het haal, ook bij deze. In de eerste kilometers halen andere lopers me al razendsnel in. Ik hoor hijgen en vloeken naast me en zie glimmende pakjes en smalle benen. Mijn hoofd zit niet bij mijn eigen race maar bij al de anderen rond me en ik laat me afleiden door de wedstrijdstress. Het half uur aanschuiven voor de start aan de toiletten deed ook geen goed aan mijn nervositeit. Een sprint moest ik zetten om tot bij de startlijn te komen en voor ik het goed en wel besefte waren we vertrokken. In de ongeplande hitte van 25 graden langs een lange geasfalteerde baan lopen op zondagochtend is nog steeds niet mijn natte droom. Ik vraag me nog veel te vaak af wat ik hier nu eigenlijk sta te doen. Vandaag is dat niet anders en mijn hoofd is de spelbreker totdat Coldplay me op de juiste snelheid brengt, zowel mentaal als fysiek. Een dikke fuck you aan alle smalle grietjes in perfecte loopoutfit die diamantenparels zweten en me voorbijrazen. Fuck you aan de complexen over mijn buik die heen en weer wiebelt met een stel tieten daarbovenop. Fuck you aan de wandelaars die op het loopparcours voorbijsteken. Fuck you aan de stalen kabel die me bijna mijn been kostte toen ik erover struikelde. Fuck you. Welkom warm Scheldewater dat me volgt. Welkom zeilboten die dobberen op de plas. Welkom zeescouts die gieren van plezier en welkom zon op mijn snoet. Ik zie de supporters die er voor mij zijn en voel me gesteund. Het blijft wel vechten voor 21 kilometer lang. Wie denkt dat dit makkelijk is of wie denkt dat ik na zoveel training niet moe over de eindstreep kom, heeft het fout. Elke stap is er eentje die pijn geeft en vermoeidheid maar zoals bij alles is de overwinning nadien des te groter. Mijn aankomst gaat niet gepaard met vuurwerk of toeters en toch voel ik de overwinning in mezelf. Of ik die overwinning ga voelen binnen drie weken bij de start van de marathon, dat weet ik niet. Het is erop of eronder. Geen flauw idee. Ik ben even benieuwd als jij.

Liefs,

Greet